string(2) "be"
array(7) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(65) "https://schrijf.be/nl/blog/een-snuifje-zout-en-een-boeketje-bloem"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
["locale"]=>
string(5) "nl-BE"
}
array(6) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(65) "https://schrijf.be/nl/blog/een-snuifje-zout-en-een-boeketje-bloem"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
}
Een snuifje zout en een boeketje bloem
Ik vind het altijd gek als één woord twee totaal uiteenlopende betekenissen heeft. Homoniemen, heet dat in geleerd Nederlands. Ze maken het mogelijk dat een pad platgereden op zichzelf kan liggen. Of dat je een beuk, eens gekapt en horizontaal gedraaid, opnieuw als zichzelf ergens ... erin kan gooien.
Heerlijke woordspelletjes, bodemloze tonnen voor misverstanden maar ... spijtig genoeg beperkt tot de eigen taal. Want eens vertaald, verdwijnt die merkwaardige overeenstemming natuurlijk. Zo vinden Britten het leuk om een bij te zijn (to be a bee) en lachen Fransen wel eens met de moeder van de burgemeester die aan zee woont (la mère du maire qui habite à la mer). Maar die dingen stellen vertaald helemaal niets voor.
Tenzij ... in het geval van een bloem. Want dat woord staat voor een onmisbaar product in keukens en relaties, niet alleen bij ons, maar ook in het Engels. Flower en flour zien er dan wel anders uit, ze klinken identiek. En zijn dus net zo homoniemig als hun Nederlandse varianten met exact dezelfde betekenis.
Merkwaardig, zegt mijn brein dan. Maar het slaagt er niet in varianten op hetzelfde thema te bedenken. U wel?