string(2) "be"
array(7) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(38) "https://schrijf.be/nl/blog/weeswoorden"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
["locale"]=>
string(5) "nl-BE"
}
array(6) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(38) "https://schrijf.be/nl/blog/weeswoorden"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
}
Weeswoorden
Weeswoorden: ze bestaan. Het zijn de kneusjes van onze taal.
Maar ik dénk dat ons geen schuld treft. Het is niet dat we ze opzettelijk verstoten.
Nee, de woorden dringen zich gewoon te weinig op.
Bijvoorbeeld omdat ze te ver van hier leven. Denk maar aan 'twatwa' (een vogel uit Suriname) en aan 'kamsin' (een wind uit de Sahara). Andere reden van onbekendheid?
Dat we de woorden niet meer nodig hebben, zoals 'falbala' (een zoom aan kleren en gordijnen) of 'ojief' (een profiel dat timmerlieden gebruikten).
De Woordentest 2013 stelde vast dat we deze woorden zelfs niet als Néderlands beschouwen. Ik pleit schuldig: voor de 25 exemplaren uit het lijstje. En u?
