string(2) "be"
array(7) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(41) "https://schrijf.be/nl/blog/titels-draaien"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
["locale"]=>
string(5) "nl-BE"
}
array(6) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(41) "https://schrijf.be/nl/blog/titels-draaien"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
}
Titels draaien
Apothekers staan op hun titels. Dat weet ik, omdat mijn vader er één op rust is. Een apotheker heeft geen klanten, hij heeft patiënten. Hij heeft geen zaak. Wel een officina of een officiene apotheek. Hij is ook geen meneer. Hij is Apotheker. En wil zo aangesproken worden.
Naam op voorschrift
Dat blijkt eens te meer uit een nieuwe richtlijn die de Orde der Apothekers per 1 januari 2011 in voege wil doen gaan. Vanaf dan moet iedereen die in de apotheek werkt een duidelijk leesbare badge dragen - met zijn naam erop én zijn exacte functie.
Overdosis duidelijkheid?
Doel van deze badges? Duidelijkheid. Zodat de klanten - pardon, patiënten - weten wie hen helpt: de apotheker-titularis, apotheker-adjunct, apotheker-stagiair of de farmaceutisch-technische assistent ... Tja. Zoveel helderheid doet duizelen. Gelukkig heb je daarvoor dan al een geneesmiddel binnen handbereik.