string(2) "be"
array(7) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(40) "https://schrijf.be/nl/blog/tarantinotaal"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
["locale"]=>
string(5) "nl-BE"
}
array(6) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(40) "https://schrijf.be/nl/blog/tarantinotaal"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
}
Tarantinotaal
Soms zegt een beeld meer dan duizend woorden. Soms is het net omgekeerd. Maar in de filmwereld klopt het cliché meestal wél. Daar kunnen een, twee, drie shots een verhaal vertellen dat je met een urenlange voice over nog niet uitgelegd krijgt.
Taal én beeld
Maar er is één regisseur die zijn beelden vaak ondersteunt door ... meer dan duizend woorden. Quentin Tarantino: de man die ellenlange dialogen toch doet boeien. Zelfs al gaan ze over niets. De uitgebreide discussie over de (on)schuld van een voetmassage in Pulp Fiction, bijvoorbeeld. Of het eindeloze gesprek over al dan niet fooien geven in Reservoir Dogs. Tarantino's scenario's staan altijd bol van sterke oneliners en opwindende taalschermutselingen.
Gevangenistaal
Mijn favoriete stukje Tarantinotaal? Een citaat van de man zelf. Dat meteen ook verklaart waarom zijn dialogen zo ... euh ... crimineel goed zijn.
"I was kind of excited about going to jail the first time, and I learnt some great dialogue."
Een stageplaats die ik liever aan me voorbij laat gaan ...