string(2) "be"
array(7) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(48) "https://schrijf.be/nl/blog/taal-bepaalt-carriere"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
["locale"]=>
string(5) "nl-BE"
}
array(6) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(48) "https://schrijf.be/nl/blog/taal-bepaalt-carriere"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
}
Taal bepaalt carrière
Ba de raakswacht. Der weurde pas nen echte vengt!
De Strangers zongen het. En ik geloofde het.
Want rijkswachter? Dat is een mannenberoep. En ook bij de brandweer en de politie beeld ik me in de eerste plaats mannelijke werknemers in. (Wie zei daar iets over vrouwenemancipatie?)
Vrouwelijke brandweer, mannelijke opvang
Maar de Strangers mochten zingen wat ze wilden. En ik mag me nog zoveel brandweer- en politiemannen voorstellen. De Nederlandse taal spreekt ons tegen. Zij zegt dat 'brandweer', 'politie' en 'rijkswacht' vrouwelijke zelfstandige naamwoorden zijn. De brandweer, 'haar' korps. De politie, 'haar' kazerne. En de rijkswacht, 'haar' verleden.
Het Nederlands houdt geen rekening met de 'echte venten' die erbij werken.
Waar we die volgens onze taal dan wél moeten zoeken? In de zorgsector of de kinderopvang - mannelijke woorden - nu die echte venten er nog vinden ...