Speculaaoos

Ga je met kinderen naar het park? Dan neem je het best een hartig of fruitig hapje mee. Toch als je wilt vermijden dat je kinderen blijven bedelen om de ijsjes, chips en andere niet voedzame nonsens die in parken tegen woekerprijzen verkocht worden.

Tomeeto – tomatoh

Die ene keer had ik speculaas mee. Tenminste, dat dacht ik. Tot mijn alerte oudste me corrigeerde: “Mama, dat is geen speculaas. Op de verpakking staat speculoos.” Waarop ik antwoordde: “Dat is hetzelfde. Alleen noemen Belgen het speculoos, en zeggen Nederlanders speculaas.” Mijn vriend reageerde met: “Neen, het zijn twee verschillende soorten koek.” Maar staven kon hij zijn bewering niet.

Koken met Schrijf.be

Dus ik surf internet op. Al snel vind ik een bevredigend antwoord. Dat de misvattingen die ik over speculaas had, bijstelt. Speculaas is geen koek. Het is een gebak. Je maakt het door boter te mengen met cassonade of basterdsuiker en véél speculaaskruiden. Waarna je dat deeg met bloem en bakpoeder mengt. Ziezo: hebt u meteen een recept voor een heerlijk middagje kliederen in de keuken.

Zoet of pittig?

En hoe zit het dan met speculoos? Dat woord is inderdaad Vlaams. Maar het verschil gaat verder dan de linguïstiek. Nederlanders zijn blijkbaar verzot op kruiden – getuige de pepernoot die geen enkele Belg doorgeslikt krijgt. Wij houden het liever zoet. Belgische fabrikanten gebruiken dus weinig of geen speculaaskruiden. Daarom noemen ze hun speculaas speculoos - comme les Français. En met de nadruk op loos: ‘schijnbaar, niet echt’.