string(2) "be"
array(7) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(32) "https://schrijf.be/nl/blog/groen"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
["locale"]=>
string(5) "nl-BE"
}
array(6) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(32) "https://schrijf.be/nl/blog/groen"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
}
Groen! (?)
Wij zijn de groenen - ú niet. Basta.
Los van elke politieke voorkeur, verbaast het mij niet dat het groene pamflet de kiezer koud liet. Want de groenen maakten een kapitale fout: ze deden de Egotest van onze eigenste Schrijfdokter niet.
Egotest
Toch kan de Egotest voor wervende teksten haast niet eenvoudiger. Tel het aantal keer dat wij/we/ons/onze voorkomt, en u/uw. Is het eerste aantal groter dan het tweede? Trouble in paradise. Want dan staart u naar uw eigen navel. U vertaalt - in dit geval - uw programmapunten niet naar voordelen voor uw prospect. En die voelt zich uitgesloten, niet begrepen.
De egoscore van '7 redenen om op 7 juni voor Groen! te stemmen'? Negen-nul! En als u 'de groenen' als een vermomde 'wij' meetelt, wordt dat zelfs zestien-nul.
Een dergelijke wervende tekst werft ... niet. Hij laat de lezer Siberisch. En de ironisch bedoelde voorzijde 'Wij zijn de groene economie', met wij in maatpak, vergroot nog de afstand tussen partij en prospect.