Go taalverloedering!

Mijn studenten op de hogeschool zijn redelijk computer savvy. Computerwijs of 'mee met computers', als u het in standaardtaal wilt horen. Maar dat wilt u niet natuurlijk, gezien de titel van deze blogpost.

Leenwoorden

Het Nederlands bulkt van de leenwoorden. Zeker in de technologische sfeer. Als mijn studenten tijdens de les te lang achter het scherm van hun laptop verdwijnen, weet ik dat ik ze moet oproepen om minder te facebooken en te youtuben. Waarna ze opperen dat ze van mij moeten googelen als ze een vraag hebben - en me terecht verongelijkt aankijken.

Hoort u het in Keulen twitteren?

Om de haverklap hoor ik dan van collega's dat die leenwoorden onze taal aantasten. Dat ze ons Nederlands doen verdwijnen - en daarmee onze eigen cultuur. En dan sta ik op mijn achterste poten. Want de overgrote meerderheid van die woorden zijn universeel: Fransen, Duitsers, Indiërs, Britten en Chinezen gebruiken ze. En wij ook. Omdat de objecten of handelingen die ze beschrijven, per definitie internationale en wereldwijde fenomenen zijn.

Moeten we voor twitteren een alternatief bedenken? En voor bloggen? Skypen? Dat de internationale standaardtaal vaak het Engels is, heeft te maken met het aantal Amerikanen dat lustig op die informatiegolf surft. Overheersers kleuren de taal altijd. Of dacht u dat we alle Latijnse woorden ook zelf in ons Nederlands gestoken hadden?

Pecha kucha

Bovendien zijn de times a-changing voor het Engels. Want u zag vast al eens een pecha kucha (anders moet u dat echt eens doen). En uw bedrijf heiligt uiteraard al langer kaizen en heijunka. Niet? Dan bent u geen early adopter, vrees ik.