string(2) "be"
array(7) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(40) "https://schrijf.be/nl/blog/gelukkig-zijn"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
["locale"]=>
string(5) "nl-BE"
}
array(6) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(40) "https://schrijf.be/nl/blog/gelukkig-zijn"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
}
Gelukkig zijn
Het is halfzes. Tijd voor een aperitiefje. Ik keer mijn computer de rug toe, en nestel mij in mijn kingsize clubzetel. Ik nip van mijn glas witte wijn, en denk aan de mailing voor een kredietbedrijf die morgen op mijn programma staat. Leningen verkopen in deze barre tijden, het is deontologisch geen gemakkelijke opdracht. Godzijdank hoef ik mij geen zorgen meer te maken over werk en geld. Ik heb voldoende inkomen - hout vasthouden - om als alleenstaande moeder mijn plan te trekken. Daar ben ik best trots op.
Buiten valt de regen in bakken naar beneden. Mijn honden liggen aan mijn voeten. Nina Simone zingt: Who Knows Where The Time Goes. Ik kruip nog wat dieper in de knusheid van mijn bestaan.