string(2) "be"
array(7) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(41) "https://schrijf.be/nl/blog/floddertje-2-0"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
["locale"]=>
string(5) "nl-BE"
}
array(6) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(41) "https://schrijf.be/nl/blog/floddertje-2-0"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
}
Floddertje 2.0
Ik heb een tweeling van zeven. Vooralsnog hebben ze geen abonnement op De Standaard der Letteren. Dat heeft zijn voordelen. Zo mag ik bijvoorbeeld nog altijd het boek kiezen voor onze avondlijke voorleessessies.
Bron: uitgeverij Querido
Oma Vertelt
En ik zal iets bekennen: moderne jeugdliteratuur is niet aan mij besteed. Al die echtscheidingen, getroubleerde relaties en moeilijk te verwerken overlijdens. Neen. Qua lectuur voor het slapengaan, grijp ik lekker terug naar Mijn Klassiekers. Boeken die mij - in een heel grijs verleden - verliefd deden worden. Op de verbeelding. Op de wereld in je hoofd. Op de kracht van verhalen.
Mijn ukken en ik hebben dus al heel wat tijd in Zweden doorgebracht - met Michiel op de Hazelhoeve en bij de kinderen van Bolderburen. We hebben een chocoladefabriek onveilig gemaakt. We deelden stompen op neuzen uit met Agnanus en Chlotarius en Alcestus en Odo.
Sukkels
En afgelopen week hebben we een meisje leren kennen, dat Floddertje heet "omdat ze altijd vuil was en altijd vol vlekken zat". Nog een bekentenis? Jip & Janneke vind ik maar brave sukkeltjes. Floddertje is mijn heldin.
En hoera, ze scoort ook bij mijn ukken. De zin: "Dat is mijn kind niet. Wat u daar hebt is een afgekloven pruimenpit." wordt hier ten huize een stuk of tien keer per dag gebezigd. (Iets voor een volgende lees.be, Kim?)
Maar gisteren liep het mis.
Tine trouwt
Het verhaal was nochtans weer heerlijk. Floddertje gaat naar het huwelijk van haar buurmeisje, Tine. Maar ze vindt de lijn van haar hondje Smeerkees niet. Dus neemt ze het lint van de schrijfmachine. En natuurlijk raakt dat lint verwikkeld rond de hagelwitte jurk van de bruid ... (Wees gerust: het loopt goed af.)
Stilte na de voorleessessie.
Vreemd? Geen gegier. Geen geinige commentaren. Niets. Ik hoor de zevenjarige hersenen kraken. En dan plots een stemmetje uit het bovenste stapelbed:
"Mama, wat is een schrijfmachine?"
Kinderliteratuur 2.0
Misschien moeten de heren en dames uitgevers maar eens naar Ilsebellen? En enkele copywriters aan het werk zetten? Voor de versie 2.0 van de klassieke kinderliteratuur. Een schrijfmachinelint wordt dan bijvoorbeeld een inktpatroon van een printer.
Alleen: hoe maak je daar een hondenlijn van?