string(2) "be"
array(7) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(37) "https://schrijf.be/nl/blog/dierenleed"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
["locale"]=>
string(5) "nl-BE"
}
array(6) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(37) "https://schrijf.be/nl/blog/dierenleed"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
}
Dierenleed
Een kip leeft niet alleen van wormen. En ook een cavia moet eten. Daarom zocht ik, met de winter om de hoek, naar een speciaalzaak in de buurt. En bijna vond ik die: een filiaal van een grote keten, op amper een kilometer van mijn deur. Vetreserves, here we come!
Dat dacht ik toch.
Ik sloot mijn fiets, en stapte naar de winkel. De schuifdeuren openden, ik rook al de geur van zaagsel, en van dwergkonijnen. Maar net toen ik wilde binnengaan, las ik, boven de ingang, de winkelslogan: 'Alles voor mijn dier'.
“Hier ben ik niet welkom”, mompelde ik verrast, “ze zorgen hier alleen voor hun eigen pluimvee en knaagdieren.” En ontgoocheld droop ik af. Op zoek naar, tja, naar wat? Misschien een Worms 'R' Us?
Alle gekheid op een toepasselijk stokje: ‘Alles voor mijn dier’? Als dat geen zonde is tegen de egotest!