string(2) "be"
array(7) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(50) "https://schrijf.be/nl/blog/de-volzin-van-het-leven"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
["locale"]=>
string(5) "nl-BE"
}
array(6) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(50) "https://schrijf.be/nl/blog/de-volzin-van-het-leven"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
}
De volzin van het leven
Weet u wat ik heb gestudeerd? Filosofie! Ja, lacht u maar eens lekker. Dat is een heuse studierichting. Ik ben een gediplomeerde filosofe. En soms komt dat nog wel eens boven. Dan denk ik vijf betekenislagen te moeten ontwaren in één tekst. En raak ik helemaal de metafysische pedalen kwijt, door een woordje als 'zijn'. Het zijn van de zijnden en zo, u kent dat wel. Maar het grootste probleem? Dat van vele (pseudo)filosofen: een vervelende voorkeur voor laaange zinnen.
Wolzinnen
Gelukkig zijn Wim en Marcel er, als mijn denken dreigt op te wollen. Zij scheren, trimmen, knippen en kappen mijn academische volzinnen. En maken er een normale, menselijke tekst van. Zoals daarnet. Had ik me toch weer een knoert van een zin geschreven. Met dan nog het lelijke 'aangezien' erin. Wims commentaar: "Zeg je ook 'aangezien' tegen je lief?"
Mijn lief
Hm, goed punt. Dat zeg ik inderdaad niet tegen hem. Tenzij ik opzettelijk gewichtig wil doen. Schrappen dus, die handel. Een tip voor alle filosofisch aangelegde zielen: denk aan uw lief als u schrijft. Dat helpt.