Van Verkavelingsvlaams tot Poldernederlands

Wat gebeurt er als je een Nederlandse en een Vlaamse taalliefhebber tegenover elkaar zet voor een debat? De makers van het praatprogramma Café De Buren voegden de daad bij het woord. De Nederlandse sociolinguïst Jan Stroop  en de Vlaamse auteur Geert Van Istendael kruisen de verbale degens.

Bezorgdheid

Bezorgdheid: dat is wat blijkt uit het relaas van beide taalkenners. Behalve een rommelige ruimtelijke ordening heeft de Vlaamse bouwwoede in de jaren zestig en zeventig nog een kwalijk gevolg gehad, meent Geert Van Istendael. "Mensen gingen ageren tegen dialecten en schaamden zich ervoor. In hun verkavelingen zwoeren ze het dialect af, maar waren ze ook te lui om Algemeen Nederlands te leren. Denk maar aan uitdrukkingen als oe noemde gij. Het Verkavelingsvlaams  was geboren."

In Nederland ziet Jan Stroop dan weer met lede ogen aan hoe het Poldernederlands alsmaar verder doordringt in het dagelijkse leven. Nederlanders zijn de correcte uitspraak van hun taal verloren. Dat doet Stroop besluiten dat er twee soorten Nederlands zijn ontstaan. "Nederlanders pinnen en Vlamingen halen geld af. Vlamingen en Nederlanders begrijpen elkaar niet meer en de tussentaal krijgt alsmaar vastere voet aan de grond aan beide zijden van de grens. Waarom ondertitelt Eén het Nederlandse tv-programma Baantjer ? Omdat Vlamingen de Nederlandse acteur Piet Römer die gestalte geeft aan het hoofdpersonage, eenvoudigweg niet verstaan."

Vrijheid blijheid

Geert Van Istendael ziet het anders. "Er is maar één Nederlands, en binnen die taal zijn er talloze varianten zoals dialecten, streektaal en vreemde invloeden. Laat duizend bloemen bloeien, zeg ik altijd."

Wat borrelt er spontaan bij u op als u denkt aan uw taal? Spreken we allemaal een en hetzelfde Nederlands of tateren we er lustig op los in onze eigen Vlaamse of Hollandse streektaal? Kruip in uw pen en vertel ons wat u denkt.