Maandelijkse tip?

 
 

Contacteer ons
(Open van 8:30 uur tot 17:00 uur)

Schrijf.be copy & content
Mechelsesteenweg 155
B-2860 Sint-Katelijne-Waver
BE 0848.540.558 

+ 32 15 27 55 10  -  info@Schrijf.be




Menu

Select your language

		string(2) "be"
	
		array(7) {
  ["title"]=>
  string(0) ""
  ["type"]=>
  string(7) "website"
  ["url"]=>
  string(43) "https://schrijf.be/nl/blog/bejaarde-woorden"
  ["image"]=>
  string(23) "images/logo-schrijf.png"
  ["description"]=>
  string(0) ""
  ["site_name"]=>
  string(10) "Schrijf.be"
  ["locale"]=>
  string(5) "nl-BE"
}
	
		array(6) {
  ["title"]=>
  string(0) ""
  ["type"]=>
  string(7) "website"
  ["url"]=>
  string(43) "https://schrijf.be/nl/blog/bejaarde-woorden"
  ["image"]=>
  string(23) "images/logo-schrijf.png"
  ["description"]=>
  string(0) ""
  ["site_name"]=>
  string(10) "Schrijf.be"
}
	

Bejaarde woorden

Ik las een tijdje geleden een schitterend idee in de krant, bij monde van Jan Leyers. In 'De stand van het land', een reeks van De Morgen,  beschrijft hij de sfeer van vijftig jaar geleden. "Je bord niet leeg eten, eten weggooien, dat was allemaal taboe. Het minste zuchtje wind buiten: drie truien en een muts aantrekken, want je mocht niet ziek worden. Dat was namelijk dikke miserie, dan vielen dreigende woorden als 'fleuris'. Geweldig woord. Net als 'teisteren'. In oorlogsverhalen waren buren 'geteisterd', want er was een bom op hun huis gevallen."

En dan doet hij zijn onweerstaanbaar voorstel: "Ik hou van die woorden, ze zouden geklasseerd moeten worden door een ministerie van Linguïstische Monumentenzorg."

R.I.P. alras

Ik ben pro. Nieuwe woorden kunnen leuk zijn, zoals Alles kan beter bewijst. Maar we moeten ook aandacht hebben voor onze bejaarden. In plaats van ze meedogenloos te stigmatiseren met rode en groene lijntjes in Word, zouden we ze beter koesteren en bewaren. Als stille getuigen van ons verleden.

Zoals in dit Requiem voor oude woorden, gevonden op internet:

een requiem voor oude woorden
eerlang, aanstonds en alras,
oude woorden
zoals je ze vroeger wel hoorde
toen soms nog somtijds was

traagzaam gingen zij ten onder
schone frasen van weleer
de vraag rest kunnen wij wel zonder;
alwaar, ofschoon, enzomeer

het buurland bleek een onderkomen
daar raakt geen verbum in vergetelheid
en spreekt men nog zonder te schromen
van deerlijk, fier of appetijt

vooraleer zij zullen sterven
betoon ik hen den laatste eer
en kalk nogmaals uit pure wanhoop
schielijk, puik en guitig
neer