string(2) "be"
array(7) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(49) "https://schrijf.be/nl/blog/a-linconnu-qui-me-lira"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
["locale"]=>
string(5) "nl-BE"
}
array(6) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(49) "https://schrijf.be/nl/blog/a-linconnu-qui-me-lira"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
}
À l’inconnu qui me lira
Dagelijks pendelen van Brussel naar Mechelen, is dat routine? Ja. Maar niet altijd. Onlangs plofte ik 's morgens neer in de trein. Toen viel mijn oog op een dicht geplooid briefje. Het lag op het tafeltje voor me, met als boodschap (sic):
Ne me jetez pas
Lisez moi
Ou offrez moi
Meer had ik niet nodig om wakker - én nieuwsgierig - te worden. Binnenin ontdekte ik dit gedichtje van Nanoyo:
À l’inconnu qui me lira
Tu n’as pas à suivre ces moutons
Ils n’avancent qu’à reculons
Ton rythme sera le bon
Evite de tourner en rondOffre toi la déraison
De croire à l’illusion
D’une vie hors des prisons
Loin de ta contrafaçon.Bien à toi, Nanoyo
De ochtendstond heeft poëzie in de mond
Geen betere manier om de dag te beginnen, toch? Collega Mieke vertaalde het, zo kan iedereen meegenieten:
Aan de onbekende die me zal lezen
Je moet die schapen niet volgen
Zij verwijderen zich van hun doel
Jouw ritme zal het goede zijn
Vermijd het om in rondjes te draaienGeef jezelf de dwaasheid
Om te geloven in de illusie
Van een leven buiten de gevangenis
Ver van jouw imitatieVriendelijke groeten, Nanoyo
En het briefje? Ga maar op zoek. Ik liet het opnieuw achter op een trein van Mechelen naar Brussel. En hoop dat het nog lang blijft circuleren.