string(2) "be"
array(7) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(44) "https://schrijf.be/nl/blog/west-vlaamsachtig"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
["locale"]=>
string(5) "nl-BE"
}
array(6) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(44) "https://schrijf.be/nl/blog/west-vlaamsachtig"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
}
West-Vlaamsachtig
Ik kom met de trein naar het werk. En nee, dat is niet altijd even leuk. Vooral niet als er weer een vertraging of - nog erger - staking je plannen dwarsboomt. Maar pendelen heeft ook zijn voordelen. Je vermijdt de files én het is zalig ontspannend. Je leest een boek, luistert naar muziek of ... volgt de gesprekken van medereizigers. Oké, het is misschien niet heel erg netjes. Maar soms praten ze echt luid én kun je niet anders dan luisteren.
Collegaroddels
Gisteren was het weer zo ver. Ik zat naast enkele medependelaars. Ze bleken collega's van elkaar te zijn. En een ochtendlijk onderonsje op de trein maakt blijkbaar de tongen los. Over ándere collega's, die niet op de trein zitten en dus genadeloos 'beroddeld' worden. Eerst passeerde ene Miriam de revue. Ze werkte niet nauwkeurig, kon niet omgaan met deadlines en had veel last van stress. Gevolg: ziek tot het einde van het jaar. Volgend slachtoffer: Karolien. En toen gebeurde iets bijzonders. Haar karakter werd in één woord omschreven. West-Vlaamsachtig. Gefronste wenkbrauwen bij de andere gesprekspartners (omdat Karolien helemaal niet van West-Vlaanderen was). Waarop de spreker zich verduidelijkte. "Ja, je weet wel. Koppig. Kort van stof. Nogal ruw. Maar een harde werker."
Provincietrekjes
Ik was verwonderd. Over de vindingrijkheid van mijn medependelaar. Maar ik weet niet of het nu een goed idee is of niet. Om iemand die nogal vol van zichzelf en babbelziek is Antwerpenachtig te noemen. Om iemand die traag praat en overvriendelijk is voortaan Limburgachtig te noemen. Nogal veel clichés en stereotiepen, niet? Maar toch, ik vond het niet slecht gevonden. Zelfs al heb ik zelf West-Vlaamse roots ...