string(2) "be"
array(7) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(40) "https://schrijf.be/nl/blog/tijdsbeleving"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
["locale"]=>
string(5) "nl-BE"
}
array(6) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(40) "https://schrijf.be/nl/blog/tijdsbeleving"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
}
Tijdsbeleving
De uitdaging: schrijf een essay van zestig regels over tijdsbeleving, met daarin drie ‘gezagdragers’. Het slachtoffer: mijn dochter van zeventien, laatstejaars in het middelbaar onderwijs. De situatie gisteravond in huis: paniek, door een gebrek aan inspiratie.
Even tussendoor verduidelijken: gezagdrager is een argument van een ‘gezagsdragend’ iemand. Zoals Boeddha die zegt dat tijd maakbaar is, om maar iemand te noemen.
Snelle suggesties
Het borrelde suggesties van mijn kant. Tussen de soep en de patatten (het was eigenlijk spaghetti bolognese) ging het over de Maya’s met hun 22 kalenders. Zij noemden onze Gregoriaanse kalender met 12 maanden de ‘verkeerde’. Waarom installeerde het Vaticaan dan wel die kunstmatige kalender met 365 dagen, 8760 uren, 525.600 minuten of 31.536.000 seconden op een jaar? Waarom moest de 13 manen-kalender eraan geloven? Dat was een lunaire, solaire kalender - een combinatie dus van de cycli van zon, aarde en maan.
Hoe drukken religies een stempel op de tijd? Hoe beleven moslims de tijd? En boeddhisten? Wanneer ontstond het concept ‘vrije tijd’? Hoe evolueerde dat in de loop der tijden? Is tijd écht geld? Hoe komt het dat tijd de ene keer te snel en dan weer te traag gaat? Er is toch eigenlijk alleen het nu? Dus eigenlijk staat de tijd stil, of toch niet?
Tijd van mijn leven
Ah, ík had de tijd van mijn leven met al dat gebrainstorm vóór het schrijven. Mijn dochter niet. Ik liet haar nog luisteren naar Nina Simone’s Who knows where the time goes. I have no fear of time. Daarna een stokoude Leo Ferré met zijn schrijnende uitvoering van Avec le temps. Avec le temps, on n’aime plus. Mijn dochter vluchtte snel naar haar kamer – voordat ik begon over het anarchisme. Díé tijd …