string(2) "be"
array(7) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(44) "https://schrijf.be/nl/blog/schrijf-beter-146"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
["locale"]=>
string(5) "nl-BE"
}
array(6) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(44) "https://schrijf.be/nl/blog/schrijf-beter-146"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
}
Schrijf.beter 146
- Het is een hele mond vol.
√ Het is een hele mondvol.
Daarvan stond ik ook te kijken! Van Dale zegt dat mondvol in een woord een zelfstandig naamwoord is. Dus: de mondvol, in de betekenis van een heel verhaal. Maar het kan ook de tegenovergestelde (figuurlijke) betekenis hebben: een kleine hoeveelheid, mondjesmaat. Gek he?
- Je werkt je in in projecten en activiteiten die de kost van de overhead-functies beïnvloeden.
√ Je wilt het fijne weten van projecten ... de kosten van de overheadfuncties ...
Oei, daar heb je het weer: in in, twee keer hetzelfde woord in één zin en dan nog knal naast elkaar. Niet doen! Weg ermee.
De kost is eten, lekker of niet lekker, maar wel eten. Dus hier niet op zijn plaats.
Overhead is volgens Van Dale een zelfstandig naamwoord en dus moet je samenstellingen ermee in één woord schrijven. Een koppelteken mag altijd, als je denkt dat de leesbaarheid ermee verbetert.
- Want over onze groene passie steken we graag een boompje op.
√ ... zetten we ...
Zie je wel vaker: iemand hoort het heel hard luiden, maar weet niet precies waar de klepel hangt. En dan krijg je dit soort dingen. We zetten een boompje op en steken ons licht op.
- Dat veroorzaakt mogelijk een beschadiging en ontsteking van het slijmvlies, zogenaamd refluxlijden.
√ Dat beschadigt en ontsteekt mogelijk het slijmvlies, dat is dan het zogenoemde refluxlijden.
Taalpap vermijden we als de pest: overbodige woorden dreigen de lezer weg te jagen en dat willen we nu net niet! Dus ineens de beuk erin met twee sterke werkwoorden. En zogenaamd is pejoratief, maar dat wist je al van in een vorige Schrijf.beter!
- Eenmaal dat de achterliggende mechanismen volledig zijn uitgeklaard, kan de behandeling van de kritiek zieke patiënten nog worden verbeterd.
√ Zodra de achterliggende ..., kunnen we ... verbeteren.
'Eenmaal dat' is een leenvertaling uit het Frans. En waarom dat passief? De we-vorm geeft meer actie en betrokkenheid. Je kunt nog verdergaan, tenminste als de context het toelaat. 'Zodra de achterliggende mechanismen zijn uitgeklaard, behandelen we de kritiek zieke patiënten nog beter.' Dan is die 'kunnen' eruit, want die verzwakt elke uitspraak, ben je van het zware passief af én krijg je een sterk statement in de OTT. Knal erop ... :)