string(2) "be"
array(7) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(37) "https://schrijf.be/nl/blog/gemigreerd"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
["locale"]=>
string(5) "nl-BE"
}
array(6) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(37) "https://schrijf.be/nl/blog/gemigreerd"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
}
Gemigreerd
"Ik ben vandaag gemigreerd", zegt mijn zoon droogjes, als hij thuiskomt van zijn werk. Ik schrik, want ik weet wel dat de exit uit Hotel Mama op til is, maar die is pas over enkele maanden gepland. Misschien bedoelt hij gewoon dat hij nu in een andere ruimte werkt.
"Hoe bedoel je, gemigreerd?" vraag ik voor de zekerheid. "Wel, we gebruiken op het bedrijf nu een nieuw computerbesturingssysteem: Windows Vista in de plaats van Windows XP." "Aah, zo ...", zucht ik opgelucht.
Geparkeerd
Het voorval doet me denken aan iets wat ik al vele keren heb meegemaakt. Ik kom de schouwburg uit en een vriend vraagt me: "Waar sta je?" Dan doe ik niet wat ik zou moeten doen: hem met grote ogen aankijken en zeggen: "Ben je blind man, ik sta hier op het trottoir, op een halve meter van je!" Nee, ik antwoord domweg: "Ik sta om de hoek", omdat ik weet dat hij wil weten waar mijn auto geparkeerd staat.
Gefilosofeerd
Waar komt hij vandaan, die menselijke drang om de (technologische) dingen als een verlengstuk van de identiteit te zien? En vooral: is het typisch iets voor mannen?
Ik hoop het! Stel je voor dat je vrouw op een dag de trap afkomt, je vluchtig aankijkt, en zegt: "Ik ben vol." Met klamme handen stamel je dan: "Hoezo?"
"Sufferd, er moet een nieuwe zak in de stofzuiger!"