string(2) "be"
array(7) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(48) "https://schrijf.be/nl/blog/cryptische-krantenkop"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
["locale"]=>
string(5) "nl-BE"
}
array(6) {
["title"]=>
string(0) ""
["type"]=>
string(7) "website"
["url"]=>
string(48) "https://schrijf.be/nl/blog/cryptische-krantenkop"
["image"]=>
string(23) "images/logo-schrijf.png"
["description"]=>
string(0) ""
["site_name"]=>
string(10) "Schrijf.be"
}
Cryptische krantenkop
'Dood vrouw zelfmoord' kopt het Parool online 29 juli 2008.
Ik staar er verwilderd naar. Want eerst lees ik nog: 'doodt vrouw zelfmoord?' En dat slaat helemaal nergens op. Ik lees dus verder: " (....) is op straat het ontzielde lichaam van een vrouw gevonden. (...) Uit onderzoek blijkt dat het om een zelfmoord gaat."
Nog altijd begrijp ik er niets van. Het onverbogen dood kan toch alleen maar voor een onzijdig zelfstandig naamwoord zonder lidwoord staan: een het-woord zonder het ervoor, dus. Dood konijn of dood water of dood hout. Bij de-woorden wordt dat dan dode: dode eend, dode zee, dode boom. En dus ook: dode vrouw. Tenzij je misschien vrouwonvriendlijk aangelegd bent. Of ongelukkig getrouwd. En je je eega steevast 'het vrouwmens' noemt.
Misschien schreef de journalist eerst ‘dood lijk zelfmoord'. En viste zijn eindredacteur het pleonasme eruit. Hij verving dan ‘dood’ door 'vrouw'. Wat me meteen weer dankbaar de handjes doet zoenen omdat wij Marcel hebben. Want die zou zo een kemel nooit laten staan.
Het duurt echt even voor ik begrijp wat ik moet lezen: 'De dood van de vrouw blijkt zelfmoord'. Tja! 'Woordblindheid copywriter verbijstering'.