Lees.be 3

Schrijf.be ging er twee weken tussenuit. Resultaat? Ik mocht me veertien dagen lang verdiepen in fantastische boeken én dito zinnen. Ik laat u alvast even meesmullen van dat literaire lekkers:

Een schrijver vergeet nooit de eerste keer dat hij een paar munten of een lofuiting accepteert in ruil voor een verhaal. Nooit vergeet hij de eerste keer dat hij het zoete gif van de ijdelheid in zijn bloed voelt en gelooft dat, als hij er nu maar in slaagt zijn gebrek aan talent voor iedereen verborgen te houden, de droom van de literatuur in staat zal zijn hem een dak boven het hoofd te verschaffen, een warme maaltijd aan het einde van de dag en, waar hij het meest naar hunkert: zijn naam gedrukt te zien op een miezerig stuk papier dat ongetwijfeld langer zal leven dan hij. Een schrijver is veroordeeld tot de herinnering aan dat moment, omdat hij dan al verloren is en zijn ziel een prijs heeft. (Carlos Ruiz Zafón - Het spel van de engel)

Het is prettig dat het nu al een tijdje met meisjes zo is geweest, van die zijdelingse dingen, omdat ik weet dat ik te veel ben voor wie dan ook, dat ik van allemaal zou gaan houden als ik me liet gaan, zou denken dat ze me weer heel konden maken. Maar ik weet dat ze dat niet kunnen, en dus is het genoeg, want af en toe als een meisje me kust, mijn hand en mijn gezicht aanraakt, herinner ik me dat er licht is in de wereld. (Brad Land - De Bok)

Ik zou daar hooguit nog aan toe willen voegen dat de ongelukkige gezinnen - en dan binnen die gezinnen in de eerste plaats de ongelukkige echtparen - het nooit alleen afkunnen. Hoe meer getuigen hoe beter. Het ongeluk is altijd op zoek naar gezelschap. Het ongeluk kan niet tegen stilte - het kan vooral niet tegen de ongemakkelijke stiltes die er vallen wanneer het alleen is. (Herman Koch - Het diner)